شعر گوال اشک/ابوالقاسم کریمی
خدا، افتاده در گودال اشکم
همه خندان و من دنبال اشکم
تن ِ زخمی و خستم را بپوشان
هوا سرد است و من پامال اشکم
خدا، افتاده در گودال اشکم
همه خندان و من دنبال اشکم
تن ِ زخمی و خستم را بپوشان
هوا سرد است و من پامال اشکم